Ayurveda – Mijn ervaring na een maand in Indië

Soms neemt het leven een onverwachte wending die ons precies brengt waar we moeten zijn. Voor mij was dat een maand in een yoga ashram in India. Ik was er niet voor een typische reis vol toeristische highlights, maar een innerlijke reis door mijn eigen lichaam.

De maanden voor mijn vertrek had ik veel te hard gewerkt. Maar eigenlijk was het niet alleen die periode, de jaren ervoor leefde ik onder constante druk. Mijn agenda zat bomvol, mijn hoofd nog voller. Emotioneel had ik een hele rugzak mee te dragen: een scheiding, de intense zoektocht naar de juiste hulp voor mijn kinderen, het opnieuw vinden van mezelf, omgaan met ruzies in mijn omgeving, een nieuwe relatie én de vraag waar ik naartoe wilde met mijn leven en carrière. Alles denderde tegelijk over me heen. Mijn lichaam trok aan de alarmbel: rugpijn. Hardnekkig en steeds aanwezig. Toen ik uiteindelijk in India aankwam, was het met een lijf dat letterlijk niet meer meewilde. Maar iemand zei iets wat ik nooit zou vergeten: “Misschien zijn dit oude pijnen, en ben je hier gekomen om ze los te laten.” En dat raakte me. Want ergens wist ik: deze reis ging niet alleen over de buitenwereld ontdekken, maar vooral over innerlijke stukken helen en emoties loslaten. Dit was origineel niet de intentie van deze maand in Indië. Maar zo gaat dat in het leven: je krijgt niet wat je wil. Je krijgt wat je nodig hebt.

Mijn kennismaking met Ayurveda

India en Ayurveda zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Ayurveda is een duizenden jaren oude holistische gezondheidsleer, gebaseerd op het idee dat lichaam, geest en ziel in balans moeten zijn. Het woord ‘Ayurveda’ komt uit het Sanskriet: Ayur betekent ‘leven’, en Veda betekent ‘kennis’ of ‘wijsheid’. Het is dus letterlijk de kennis van het leven.

Toen ik daar was, besloot ik – niet zonder twijfel – een ayurvedische arts te raadplegen voor mijn rugklachten. Zijn diagnose? Zeven dagen aan massages. Mijn eerste gedachte was: “Ja hoor, dat is een commerciële truc.” Maar goed, 150 euro voor zeven massages leek me geen slechte deal. Dus ik zei ja, misschien wordt het wel een weekje zalig ontspannen...

Nou, dat had ik dus grondig verkeerd ingeschat.

De reis naar binnen

Mijn eerste massage was een marma-behandeling. Geen zachte strijkbewegingen, maar stevige druk op specifieke energiepunten in het lichaam. Ik moest echt door de pijn ademen. Gelukkig had ik net ademhalingsoefeningen geleerd, die waren mijn redding. De sessie voelde bijna als een bevalling: door de pijn, door de weerstand, naar loslaten toe. “Body hard,” zei mijn masseuse. En ze had gelijk. Mijn spieren waren als beton – verstrakt, vastgehouden, vermoeid van maanden/jaren overleven.

De dagen daarna wisselde de marma massage af met een soort kruidenstempelmassage met warme olie. Ze klopte – letterlijk – de emoties uit mijn lijf. Elke aanraking leek een oud stukje spanning te bevrijden. En elke dag werd mijn lijf zachter, mijn geest rustiger. Op dag zeven zei mijn masseuse met een glimlach: “Body soft.” En ik voelde het. Alsof ik een laag spanning had afgelegd die ik al jaren onbewust meedroeg.

Vertragen als medicijn

Wat me misschien nog het meest is bijgebleven, is dat Ayurveda me leerde vertragen. Alles in de yoga ashram, van het ritme van de behandelingen, de meditaties, het vroeg opstaan tot de eenvoudige voeding, was erop gericht om terug te keren naar de essentie. Mijn lichaam begon te ontgiften. Ik had dagenlang diarree, voelde me lichamelijk zwak, maar ergens diep vanbinnen ook... lichter. Mijn yogalerares legde uit dat dit deel was van het loslaten. Niet enkel fysiek, maar ook emotioneel.

De psoas-spier, die diep in je bekken zit, wordt in Ayurveda wel de 'spier van de ziel' genoemd. Ze slaat emoties op, oude trauma’s, spanningen. Tijdens die behandelingen voelde ik hoe daar iets begon te smelten. Mijn rugpijn was afkomstig van deze spier en kreeg eindelijk ruimte om te ontspannen.

Terug naar de essentie

Ayurveda is geen quick fix. Het is een uitnodiging. Om te vertragen. Om te luisteren naar je lichaam. Om terug te keren naar wie je bent, zonder het moeten, presteren en doorgaan.

India gaf me niet alleen een behandeling voor mijn rugpijn. Het gaf me een les in zachter worden, in de eerste plaats met mezelf. In accepteren dat loslaten soms pijnlijk is, maar altijd helend. En dat er in de vertraging vaak meer antwoorden liggen dan in het zoeken.

Sindsdien probeer ik wat ik daar leerde mee te nemen in mijn dagelijks leven: een trager ritme, bewuster ademen, zachter leven. En af en toe, als ik weer eens te hard ga, hoor ik de stem van mijn masseuse in mijn hoofd: “Body hard.” Dan weet ik: het is tijd om terug te keren naar de essentie.

Heb jij al kennisgemaakt met Ayurveda? Of voel je aan jouw lichaam ook dat het tijd is om te vertragen? Deel je verhaal hieronder. 🙏✨

In mijn inspiratiemagazines kan je rituelen uit de Ayurveda terugvinden. Lees hier meer over de digitale inspiratiemagazines.